Okres zwiastunowy tężca

ang. Initial period of tetanus

Tężec jest rzadko dzisiaj spotykaną chorobą bakteryjną. Obecnie szczepienia przeciwko temu schorzeniu są obowiązkowe, choroba rozwija się więc zazwyczaj wyłącznie u ludzi starszych oraz innych niezaszczepionych. Okres zwiastunowy tężca ujawnia się przed wystąpieniem postaci uogólnionej choroby. Niezmiernie ważne jest jego wykrycie i podjęcie terapii na tym etapie, gdyż po pojawieniu się pełnej formy jest bardzo trudny do wyleczenia oraz stanowi bardzo wysokie zagrożenie dla życia.

Najczęstsze występowanie choroby

Płeć: Kobieta/Mężczyzna
Wiek: Dowolny
Sezon: Cały rok

Przyczyna

Przyczyną powstania choroby jest zakażenie laseczką tężca (Clostridium tetani). Zagrożone są szczególnie osoby, które podczas pracy mają kontakt z ziemią, np. ogrodnicy lub leśnicy. Do zakażenia dochodzi najczęściej po skaleczeniu, gdy do rany dostanie się ziemia, bądź też w wyniku zranienia brudnym narzędziem. Wysokie ryzyko występuje w przypadku ran kąsanych, miażdżonych czy zawierających ciało obce. W wyniku zakażenia bakteria dostaje się do krwioobiegu, gdzie zaczyna produkować toksyny, które uszkadzają centralny układ nerwowy.


Objawy

  • ból głowy
  • gorsze samopoczucie
  • niepokój
  • tężcowa rana
  • wzmożona potliwość
  • wzmożone napięcie mięśni
  • zaburzenia snu

Leczenie

Niezależnie od formy schorzenia, leczenie prowadzone jest zawsze w warunkach intensywnej terapii. Na wczesnym etapie leczenia podawane są antybiotyki, jak penicylina czy metronizadol, a także surowica przeciwtężcowa. Ważne jest również chirurgiczne oczyszczenie i zamknięcie rany. Chorym, którzy nie byli szczepieni lub cykl był niepełny, podaje się dodatkowo szczepionkę. Natomiast w przypadku wystąpienia postaci uogólnionej stosowane są leki zwiotczające mięśnie, wentylacja mechaniczna oraz sedacja. Leczenie kończy się okresem rekonwalescencji.


Sugerowany specjalista