Anoreksja (Jadłowstręt psychiczny)

ang. Anorexia nervosa

Anoreksja to zaburzenie odżywiania, mające swoje podłoże na tle psychicznym. Zaburzenie to prowadzi do celowego głodzenia się, w celu uzyskania niższej masy ciała. Osoby chore ciągle uważają, że są niedostatecznie szczupłe, w wyniku czego w dalszym ciągu kontynuują proces odchudzania. Skutkiem choroby jest patologiczna niedowaga, utrata sił, a w konsekwencji wzrasta ryzyko wystąpienia wielu poważnych powikłań zdrowotnych. Najczęściej na schorzenie to zapadają kobiety pomiędzy 13. a 25. rokiem życia, choć coraz liczniejsze są przypadki zachorowania u mężczyzn w podobnym wieku.

Najczęstsze występowanie choroby

Płeć: Kobieta
Wiek: 9-18
Sezon: Cały rok

Przyczyna

Przyczyną powstania anoreksji jest najczęściej rozpoczęcie procesu odchudzania, wynikającego z niedostatecznego zadowolenia z własnej sylwetki. Często proces jest wywołany wpływem kulturowym, idealizującym szczupłą sylwetkę. Może również wynikać z wpływu otoczenia chorej osoby, które to piętnuje jej figurę. Ryzyko zachorowania mogą też zwiększać inne zaburzenia psychiczne, jak depresja czy uwarunkowania genetyczne bądź wychowanie.


Objawy

  • BMI < 17,5
  • chowanie jedzenia
  • głodzenie się
  • intensywny wysiłek fizyczny
  • lęk przed przytyciem
  • rozmawianie o jedzeniu
  • zażywanie leków i stosowanie innych metod w celu odchudzenia się
  • złudzenie nadwagi

Leczenie

W leczeniu stosowana jest przede wszystkim długotrwała psychoterapia. Konieczne jest też zwiększenie masy ciała u pacjentki, aby uniknąć powikłań związanych z niedożywieniem organizmu; niekiedy wykorzystywana jest glukoza podawana dożylnie. Ponadto, chora osoba jest edukowana w zakresie konieczności zachowania zasad racjonalnego odżywiania. Powinna również przestać utrzymywać kontakt ze środowiskiem, które mogło mieć wpływ na rozwój choroby. Niekiedy konieczna jest farmakoterapia objawowa, a w najcięższych przypadkach terapia polega wyłącznie na uśmierzaniu bólu i przedłużaniu życia.


Sugerowany specjalista