lekarz Jerzy Popek

Decyzja o wizycie u psychiatry jest zawsze bardzo trudna – oprócz przyznania się przed samą sobą, że „coś ze mną jest nie tak”, istnieje obawa „do kogo trafię; czy ten lekarz jest ok.; czy ‘złapię z nim kontakt’; czy mi zdoła pomóc”. Ja trafiłam wspaniale – do Pana Doktora Jerzego Popka. Od pierwszej chwili uderza spokój Pana Doktora, życzliwość, ciepły, "ogarniający" pacjenta - MNIE! - uśmiech. Mocny uścisk dłoni na powitanie był dla mnie bardzo krzepiący, jakby Pan Doktor mówił: „teraz już nie musisz sama się martwić, ja przejmuję cię w swoje fachowe / pomocne ręce”. Pan Doktor jest bardzo rzeczowy, opanowany i – dla mnie! – okazał się niezwykle skuteczny. Pan Doktor umie słuchać - i to się czuje podczas całej wizyty. Nie dość, że spokojnie, jasno i szczegółowo mówi o sposobach leczenia, działaniu proponowanych leków, to pyta, czy wyrażam zgodę na ten rodzaj leczenia [co dla pacjenta, który zetknął się - oczekując pomocy, a przede wszystkim bardzo jej potrzebując! - z 'normalną' PZP jest wręcz szokiem!]. Lek, który mi zaordynował Pan Doktor, zadziałał "bez pudła". Po długim czasie była próba odstawienia go - nieudana - ale Pan Doktor spokojnie, dokładnie wytłumaczył mi, dlaczego się tak stało oraz dodał otuchy i nadziei - że nic straconego... Był też czas w czasie wizyty na kilka zdań na „tematy luźne”, co było dla mnie niejako gwarancją, że nie składam się z samej choroby, że – wciąż! – można ze mną normalnie porozmawiać… Gorąco polecam Pana Doktora każdemu, kto znajdzie się w potrzebie - na dnie, ale kto jest gotowy na zmianę i stawienie czoła problemom, zamiast czekać, aż same przeminą.