Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

ang. Deep vein thrombosis

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, zwana inaczej zakrzepicą bądź zapaleniem żył głębokich, to schorzenie obejmujące najczęściej żyły w podudziach, rzadziej uda lub miednicę i sporadycznie inne części ciała. Polega na tworzeniu się skrzeplin, częściowo lub całkowicie blokujących przepływ krwi. Ponadto, zakrzepy mogą się oderwać i trafić do tętnicy płucnej, w wyniku czego następuje zator tego naczynia, który może prowadzić do zgonu.

Najczęstsze występowanie choroby

Płeć: Kobieta/Mężczyzna
Wiek: 45-65
Sezon: Cały rok

Przyczyna

Do powstania schorzenia mogą przyczynić się czynniki, przez które wzrasta krzepliwość krwi. Należą do nich m.in. palenie tytoniu, nowotwory, stosowana terapia hormonalna czy ciąża. Ryzyko wzrasta również u osób otyłych, osób niedawno operowanych oraz prowadzących siedzący tryb życia. Rozwój choroby może być też skutkiem urazu naczynia krwionośnego czy zakażenia. Schorzenie powstaje w wyniku uszkodzenia śródbłonka – w miejscu uszkodzenia tworzy się z płytek krwi skrzeplina. Zmniejsza ona średnicę żył, mogąc ją całkiem zatkać. Istnieje również prawdopodobieństwo oderwania się skrzepu, w wyniku czego może on trafić do tętnicy płucnej.


Objawy

  • biała skóra na podudziu
  • bół łydki podczas chodzenia
  • obrzęk podudzia i większy obwód jednej łydki od drugiej co najmniej o 2 cm
  • poszerzenie żył powierzchownych po uniesieniu k. dolnej powyżej 45 stopni
  • stan podgorączkowy lub gorączka

Leczenie

Stosowane są leki przeciwzakrzepowe, głównie heparyna drobnocząsteczkowa (w postaci zastrzyków). Następnie podawane są środki rozrzedzające krew. Terapia ta wymaga jednak czasu. Praktykowane są również leczenie ambulatoryjne, a także szpitalne. To ostatnie ma miejsce zwłaszcza u osób, u których skrzep trafił do tętnicy płucnej.


Sugerowany specjalista