Zatrucie alkoholem etylowym
ang. Alcohol intoxication
Alkohol etylowy jest substancją, która bardzo szybko i skutecznie wchłania się w przewodzie pokarmowym i przenika do krwi. O ile spożywanie niskoprocentowych lub rozcieńczonych wysokoprocentowych alkoholi nie niesie ze sobą wysokiego ryzyka zatrucia, o tyle ryzyko to wzrasta w przypadku picia alkoholi wysokoprocentowych, jak wódka, whisky czy koniak, zwłaszcza wtedy, gdy są one spożywane w bardzo szybkim tempie. Ponadto, oprócz objawów takich jak drgawki, śpiączka czy zaburzenia oddychania i krążenia, alkohol może również maskować objawy jednoczesnego urazu głowy, stanowi też groźną mieszankę w połączeniu z lekami (np. nasennymi).
Najczęstsze występowanie choroby
Płeć: Kobieta/MężczyznaWiek: Dowolny
Sezon: Cały rok
Przyczyna
Najczęściej występującą przyczyną zatrucia jest przedawkowanie w wyniku spożycia dużych ilości alkoholu wysokoprocentowego w krótkim odcinku czasowym. Ilość potrzebna do zatrucia jest zależna od predyspozycji danej osoby, jej tolerancji i wieku: najbardziej narażone są dzieci i młodzież.
Objawy
- bełkotliwa mowa - zatrucia
- ból brzucha - zatrucia
- drgawki - zatrucia
- nudności, wymioty - zatrucia
- oczopląs - zatrucia
- pobudzenie - zatrucia
- senność - zatrucia
- śpiączka - zatrucia
- zaburzenia równowagi - zatrucia
- zawroty głowy - zatrucia
- zmiana wielkości źrenic - zatrucia
Leczenie
W terapii zatrucia alkoholem etylowym stosuje się leczenie objawowe. Ważna jest opieka nad chorym, ulokowanie go w bezpiecznym środowisku, zabezpieczanie przed zachłyśnięciem oraz kontrola gospodarki wodno-elektrolitowej. Pacjentowi podawana jest również niekiedy glukoza oraz środki przyspieszające metabolizm alkoholu. W najcięższych przypadkach stosowana jest hemodializa.