Półpasiec - okres zwiastunowy

ang. Herpes zoster, Shingles, Zona

Półpasiec to schorzenie zakaźne, wirusowe, w wyniku którego dochodzi do stanu zapalnego nerwu czuciowego i unerwionej przez niego skóry. Powoduje to ostry ból i powstawanie pęcherzykowatej wysypki (choć ta w rzadkich przypadkach może być nieobecna), najczęściej wzdłuż tułowia i tylko po jednej stronie ciała. Półpasiec rzadziej rozwija się w kończynach, a w nielicznych przypadkach dotyka oczu lub uszu. Ponadto, u osób ze znacznie obniżoną odpornością, np. u pacjentów leczonych na nowotwory, choroba może prowadzić do uszkodzenia nerwów czaszkowych czy zapalenia opon mózgowych.

Najczęstsze występowanie choroby

Płeć: Kobieta/Mężczyzna
Wiek: Dowolny
Sezon: Cały rok

Przyczyna

Przyczyną powstania półpaśca jest zakażenie wirusem Herpesvirus varicella zoster. Wirus ten powoduje także ospę wietrzną. Jeżeli pacjent chorował na nią, nabył odporność na tę ospę na całe życie, jednak wirus pozostaje w organizmie w uśpieniu i może w przyszłości spowodować półpasiec. Wirus bytuje w stanie uśpionym w zwojach nerwów czuciowych w okolicach rdzenia kręgowego i w warunkach osłabienia organizmu, np. przy poważnym przeziębieniu, powoduje objawy choroby. Natomiast osoby, które nie przebyły nigdy ospy wietrznej, mogą zachorować tak na nią, jak i na półpasiec, po kontakcie z osobami cierpiącymi na ospę wietrzną, np. dziećmi.


Objawy

  • ból głowy
  • ból w obrębie jednego dermatomu
  • gorsze samopoczucie
  • stan podgorączkowy lub gorączka

Leczenie

W leczeniu półpaśca stosowane są zwykle środki przeciwwirusowe oraz leki przeciwbólowe. Terapię należy rozpocząć jak najszybciej po pojawieniu się objawów. Dodatkowo, jeżeli występuje wysypka, wykorzystywane są również maści na bazie wapnia, które łagodzą uczucie swędzenia. Raz wyleczona choroba zazwyczaj nie powraca. Na nawroty są narażone w zasadzie tylko osoby, które mają znacznie obniżoną odporność, np. w wyniku prowadzonej terapii onkologicznej. U tych stosuje się leczenie szpitalne, mające na celu nie tylko wyleczenie schorzenia, ale także zapobiegnięcie niebezpiecznym powikłaniom.


Sugerowany specjalista