Niedoczynność tarczycy (Zapalenie tarczycy Hashimoto)
ang. Hypothyroidism
Niedoczynność tarczycy to choroba, spowodowana zbyt małą ilością hormonów, które produkowane są przez tarczycę. Rozróżniamy niedoczynność pierwotną, będącą samą w sobie powodem choroby, niedoczynność wtórną, która jest skutkiem innej choroby, a także trzeciorzędową, powodowaną niedoborem tyreoliberyny, co jest skutkiem niedoczynności podwzgórza. Schorzenie dotyka częściej kobiet niż mężczyzn, a ryzyko jego wystąpienia wzrasta z wiekiem. Niedoczynność tarczycy bywa trudna do zdiagnozowania, z uwagi na wiele objawów, które występują także przy innych chorobach.
Najczęstsze występowanie choroby
Płeć: Kobieta/MężczyznaWiek: Dowolny
Sezon: Cały rok
Przyczyna
Najczęściej występującą przyczyną pierwotnej niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy. Ponadto, schorzenie może być następstwem innych zapaleń rzeczonego gruczołu, np. zapalenia poporodowego, a także wynikać z niedoczynności przysadki mózgowej. Choroba pojawia się również w wyniku niedoboru jodu czy jako powikłanie leczenia nadczynności tarczycy. Może być też wywołana niektórymi lekami bądź substancjami, które powodują powiększanie tarczycy.
Objawy
- ból mięśni i stawów
- łatwe marznięcie
- łatwo wypadające, cienki i łamliwe włosy
- osłabienie
- osłabienie i upośledzona tolerancja wysiłku
- osłabienie mięśni
- parestezje kończyn dolnych
- parestezje kończyn górnych
- spowolnienie psychomotoryczne
- suchość skóry
- uczucie chłodu
- zaburzenia emocjonalne
- zaburzenia erekcji
- zaparcia
- zmniejszona potliwość
- zwiększenie masy ciała
Leczenie
Leczenie polega przede wszystkim na substytucji hormonów tarczycy – podawane są leki, które zawierają tyroksynę. Chorzy zazwyczaj bardzo dobrze odpowiadają na terapię, jednak konieczne jest jej wczesne podjęcie, zanim dojdzie do nieodwracalnych powikłań.