Hipochondria
ang. Hypochondriasis
Nerwica hipochondryczna, zwana również hipochondrią, to schorzenie zaliczane do grupy silnych nerwic. Jest to stan, w którym osoba cierpiąca na to zaburzenie jest silnie przekonana o występujących u niej chorobach, a jako ich objawy traktuje często naturalne reakcje organizmu na bodźce (np. podwyższone tętno po wysiłku fizycznym). Osoby takie dostrzegają u siebie najczęściej więcej niż jedną chorobę, a ich przekonania nie zmieniają często liczne wizyty u lekarza oraz wykonywanie badania – jeżeli wykluczone zostanie jedno schorzenie, pacjent wykrywa u siebie inne choroby. Pomimo że dotknięci hipochondrią zwykle bardzo często odwiedzają gabinety lekarskie, istnieje też grupa osób, którzy w ogóle nie udają się na badania, w obawie przed potwierdzeniem ich domysłów i zdiagnozowaniem rzeczywistego schorzenia.
Najczęstsze występowanie choroby
Płeć: Kobieta/MężczyznaWiek: Dowolny
Sezon: Cały rok
Przyczyna
Przyczyny rozwoju hipochondrii mogą tkwić w zaburzeniach postrzegania swojego ciała czy wcześniejszych faktycznie przebytych chorobach (u siebie lub u osób z bliskiego otoczenia). Ponadto, postrzeganie siebie jako osoby schorowanej może dawać psychiczny komfort statusu osoby będącej w centrum zainteresowania (nie jest to świadomy mechanizm). W dzisiejszych czasach do pogłębiania się hipochondrii przyczynia się również Internet – chorzy wyszukują w Sieci zauważane objawy, w wyniku czego znajdują coraz to liczniejsze choroby, które uznają za występujące u siebie.
Objawy
- negacja działań lekarzy
- negacja wyników badań
- poczucie choroby
Leczenie
Najczęściej wybieraną metodą leczenia osób chorych na hipochondrię jest psychoterapia, połączona z edukacją pacjenta, które mają na celu pokazanie pacjentowi jego problemu oraz dotarcie do przyczyn rozwoju schorzenia. W części przypadków stosowane są również leki przeciwdepresyjne, które przynoszą bardzo dobre efekty w terapii hipochondrii.