Fobie
ang. Phobia
Fobie to zaburzenia nerwicowe, w przypadku których chory odczuwa irracjonalny, niekontrolowany i nieadekwatny lęk występujący w reakcji na określony bodziec (np. przy kontakcie z tłumem, pająkami, otwartą przestrzenią). Również sama myśl o znalezieniu się w sytuacji, w której nastąpi konfrontacja z tym czynnikiem, powoduje narastanie u pacjenta uczucia lęku. Uczucie to jest tak nasilone, że przeszkadza osobie cierpiącej na fobię w normalnym funkcjonowaniu w sytuacji narażenia na kontakt z bodźcem. Mimo że chory jest świadomy swojego zaburzenia, nie potrafi nad nim zapanować. Ponadto, doświadcza on często ataku paniki w sytuacji, w której ma do czynienia z przedmiotem swojego lęku.
Najczęstsze występowanie choroby
Płeć: Kobieta/MężczyznaWiek: Dowolny
Sezon: Cały rok
Przyczyna
Przyczyny rozwoju fobii nie są do końca znane. Uważa się, że bardzo duży wpływ mają czynniki środowiskowe, np. kontakt w dzieciństwie z bodźcem i negatywne wspomnienia z tym związane będą się przekładać na wykształcenie fobii w przyszłości. Lęk może również rozwijać się w wyniku obserwacji zachowań innych osób, które reagują w sposób fobiczny na dany czynnik. Niektórzy specjaliści są zdania, że fobie wykształcają się poprzez przeniesienie własnych lęków i agresji na inny obiekt bądź są wynikiem ewolucji – zakodowanym w genach mechanizmem, który umożliwiał przetrwanie.
Objawy
- bodziec będący źródłem fobii
- paraliż / pobudzenie ze strachu
- unikanie bodźca fobii
Leczenie
W leczeniu fobii stosuje się psychoterapię oraz edukację pacjenta, które zapewniają choremu poczucie bezpieczeństwa oraz stopniowo umożliwiają mu zaakceptowanie własnych lęków, a także ich zmniejszenie. W ciężkich przypadkach w połączeniu z psychoterapią wykorzystywane są leki przeciwdepresyjne.
