Choroba Parkinsona

ang. Parkinson's disease

Choroba Parkinsona to choroba neurodegeneracyjna, dotykająca głównie osoby po 50. roku życia. Prowadzi do zmniejszenia sprawności intelektualnej oraz ruchowej, zwłaszcza czynności precyzyjnych. Wynika z uszkodzenia struktur śródmózgowia. m.in. istoty czarnej i jądra Meynerta, w związku z czym dochodzi do zaburzenia w wytwarzaniu neuroprzekaźników.

Najczęstsze występowanie choroby

Płeć: Kobieta/Mężczyzna
Wiek: Dowolny
Sezon: Cały rok

Przyczyna

Przyczyna występowania nie jest znana. Wiadomo, że schorzenie wywołane jest przez obumieranie komórek istoty czarnej i związanym z tym spadkiem dopaminy. Jednak pomimo tego, że choroba jest znana od bardzo długiego czasu, do tej pory nie zostało wyjaśnione, co powoduje degradację istoty czarnej. Do prawdopodobnych przyczyn zaliczane są uwarunkowania genetyczne, neuroinfekcje oraz substancje toksyczne. Istnieje również tzw. parkinsonizm polekowy, będący wynikiem stosowania neuroleptyków.


Objawy

  • spowolnienie ruchowe
  • trudności w wykonywaniu czynności precyzyjnych
  • wzmożone napięcie mięśni
  • zaburzenia chodu
  • zaburzenia emocjonalne
  • zaburzenia rozpoczęcia i skończenia ruchu
  • zaburzenia snu

Leczenie

Z uwagi na to, że nie jest znana dokładna przyczyna powstania choroby, nie istnieje również skuteczna metoda jej leczenia. Stosowana terapia ma na celu spowolnienie objawów choroby. W tym celu podaje się leki, które zwiększają poziom dopaminy we krwi. Terapia ta umożliwia choremu zazwyczaj opóźnienie postępu choroby nawet o kilka lat. U osób ze szczególnie nasilonym drżeniem wykonywany jest coraz częściej zabieg talamotomii. Kontrowersyjną, eksperymentalną metodą jest przeszczep komórek macierzystych, który u pewnej grupy chorych doprowadził do znacznej poprawy ich stanu. Z kolei prakinsonizm polekowy leczony jest poprzez podawanie cholinolityków.


Sugerowany specjalista