Czym charakteryzuje się zakrzepica?
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, czyli zakrzepica żył głębokich, to schorzenie, które dotyka najczęściej osób po 60. roku życia, jednak może wystąpić w każdym wieku. Choroba może być niedostrzegana przez długi czas, co zwiększa ryzyko groźnych dla zdrowia powikłań, a nawet śmierci. Co warto wiedzieć o tym schorzeniu?
Zakrzepy
Jeżeli układ krwionośny nie pracuje prawidłowo, co może wynikać np. z uszkodzenia zastawek żylnych, krew zaczyna zalegać w żyłach. To prowadzi do powstawania stanów zapalnych i uszkodzenia nabłonka wyścielającego naczynie krwionośne. W miejscu uszkodzenia zaczynają gromadzić się płytki krwi, tworząc zakrzep, który zmniejsza średnicę żyły i utrudnia przepływ krwi. W ten sposób rozwija się zakrzepica.
Czynniki ryzyka
Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa dotyka najczęściej kobiet po 60. roku życia. Jednak narażone są na nią wszystkie osoby, które prowadzą siedzący lub stojący tryb życia, są otyłe czy odżywiają się nieprawidłowo. Zwiększone prawdopodobieństwo pojawienia się zakrzepicy jest również konsekwencją palenia tytoniu i spożywania alkoholu. Pewną rolę mogą odgrywać też czynniki genetyczne.
Objawy i powikłania
Zakrzepica najczęściej rozwija się w żyłach podudzia, rzadziej w okolicach ud i miednicy. Pierwszym objawem jest ból w łydce, podobny do skurczu mięśni. Następnie pojawia się opuchlizna (poniżej zakrzepu). Może wystąpić również stan podgorączkowy albo wysoka gorączka, a także przyspieszona akcja serca. Warto zaznaczyć, że choroba może także przebiegać bezobjawowo.
Nieleczona zakrzepica może wywołać powikłania takie jak powstawanie owrzodzeń na nodze. Skóra może również stać się cieńsza i połyskliwa oraz obfitować w przebarwienia. Jednak najgroźniejszym powikłaniem jest zator tętnicy płucnej. Dochodzi do niego wtedy, gdy skrzeplina oderwie się i wraz z krwią powędruje do tętnicy płucnej, a następnie ją zatka. Wtedy pojawiają się bóle w klatce piersiowej, duszność, utrata przytomności, a jeżeli chory nie otrzyma szybkiej pomocy – może dojść do zgonu.
Leczenie
W terapii zakrzepicy stosuje się przede wszystkim leki przeciwzakrzepowe. Chory musi również przestrzegać ogólnych zaleceń, dotyczących zdrowego odżywiania oraz regularnej aktywności fizycznej. Wskazane jest picie dużych ilości wody, dzięki czemu krew staje się rzadsza, a także spanie z nogami uniesionymi powyżej poziomu serca. W najcięższych przypadkach powracającej lub długotrwałej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wykorzystywane są w leczeniu metody chirurgiczne.
