Czym charakteryzuje się choroba?
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest chorobą, która najczęściej objawia się już w młodym wieku – między 15. a 25. rokiem życia. Jakie są objawy schorzenia i czy istnieje możliwość jego całkowitego wyleczenia?
Przyczyny i objawy
Przyczyny rozwoju wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie są znane. Wiadomo jednak, że wywołuje ją błędna reakcja autoimmunologiczna organizmu. Podejrzewa się również, że na rozwój choroby mogą wpływać takie czynniki, jak infekcje jelit, nieprawidłowa dieta, palenie tytoniu czy uwarunkowania genetyczne.
Schorzenie charakteryzuje się powstawaniem owrzodzeń na ścianach jelita grubego, najczęściej w okolicach odbytu (choć mogą się one utworzyć nawet w całych jelitach), powodujących krwawienie i będących przyczynami zakażeń oraz niszczenia ścian jelit.
Głównym objawem wrzodziejącego zaplenia jelita grubego jest biegunka, zwykle krwista. Osoba dotknięta chorobą oddaje stolec kilka razy dziennie, często również odczuwa bóle brzucha lub odbytnicy. Może być ogólnie osłabiona, mieć gorączkę, a także chudnąć.
Leczenie
Terapia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego ma za zadanie głównie łagodzenie dolegliwości oraz zapobieganie ich nawrotom. Wykorzystywane są w tym celu środki farmakologiczne, a w przypadkach, gdy leki są nieskuteczne, możliwy jest zabieg chirurgiczny, w wyniku którego usuwany jest fragment lub całość jelita.
Istotnym elementem łagodzenia choroby jest stosowanie odpowiedniej diety. Restrykcyjny jadłospis musi być przestrzegany w ciężkich przypadkach. Natomiast pozostałe osoby powinny unikać potraw nasilających dolegliwości, czyli przede wszystkim tych wzdymających, jak ostre przyprawy, alkohol, napoje gazowane. Dieta powinna być również lekkostrawna. Natomiast w trakcie zaostrzenia objawów chory powinien unikać błonnika oraz innych potraw, które mogą przyczynić się do nasilenia biegunki.
Z uwagi na fakt, iż przyczyny powstawania wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie są znane, nie jest możliwe całkowite wyleczenie. I choć dzięki terapii często uzyskuje się nawet bardzo długie okresy remisji, mogą one zostać przerwane ostrymi nawrotami choroby.
