Czym jest hortiterapia?
O tym jak wielkie znaczenia dla zdrowia człowieka ma kontakt z przyrodą nie trzeba nikogo przekonywać. Współczesna cywilizacja, napędzana coraz to nowszymi technologiami i urządzeniami, atakuje człowieka potęgującym się hałasem, ruchem i złożonymi obrazami. Przytłacza to jego zmysły, oddziałuje na układ nerwowy, prowadząc w konsekwencji do wyniszczającego organizm pobudzenia psychicznego i fizjologicznego.
Środowisko naturalne jest mniej skomplikowane dzięki czemu może obniżyć poziom aktywności nerwowej i odczuwanie stresu. Natura oraz miejsca zagospodarowane przez człowieka z użyciem roślin, takie jak np. ogród czy park zapewniają poczucie bezpieczeństwa, spokoju, równowagi i zadowolenia. Dlatego obecnie coraz większą uwagę zwraca się na funkcje terapeutyczne, jakie niesie za sobą kontakt z przyrodą.
Już samo przebywanie na łonie natury wpływa korzystnie na samopoczucie i zdrowie osób zmagających się z chorobą czy niepełnosprawnością. Spacer i kontakt z roślinami przenosi uwagę z trudnych wewnętrznych przeżyć na piękny i przyjazny świat natury, pozwala oderwać się od codziennych problemów, a wykonywanie prac ogrodniczych to sprawdzona od dawna forma aktywnego odpoczynku i relaksu. Sprzyja też leczeniu, rehabilitacji, a nawet resocjalizacji. Prowadzi do poprawy kondycji fizycznej i nastroju.
Ogród jako bezpieczna i przyjazna przestrzeń nadaje się doskonale do prowadzenia różnego rodzaju zajęć terapeutycznych, obejmujących zarówno fizyczną, jak i psychiczną sferę zdrowia. To przestrzeń planowana specjalnie po to, by poprawiać ogólną kondycję psychofizyczną ludzi zdrowych, ale też chorych i niepełnosprawnych. Ma im dać poczucie bezpieczeństwa i odprężenie. Rehabilitacja na świeżym powietrzu, w naturalnym otoczeniu, przynosi często lepsze efekty niż w warunkach konwencjonalnych.
Idea terapii ogrodniczej, czyli hortiterapii, narodziła się w Stanach Zjednoczonych. W latach 70. ubiegłego stulecia została mocno rozpowszechniona przy leczeniu zaburzeń u amerykańskich żołnierzy, weteranów wojny. Od tego czasu ośrodki hortiterapii, instytucje i różnego rodzaju ogrody terapeutyczne powstawały w USA jak grzyby po deszczu. Hortiterapia znana jest również w Japonii, Korei i innych krajach dalekiego wschodu. W rozpowszechnianiu idei ogrodów terapeutycznych przoduje także Europa Zachodnia.
Od początków tego stulecia takie ogrody zaczęły powstawać również w Polsce. Tworzy się je przy placówkach opieki zdrowotnej, np. szpitalach, ośrodkach rehabilitacyjnych czy sanatoriach, a także przy domach opieki, domach spokojnej starości, przy warsztatach terapii zajęciowej. Wykorzystuje się w tym celu również istniejące parki oraz ogrody botaniczne. Ogrody terapeutyczne umożliwiają osobom chorym i niepełnosprawnym nie tylko bierny kontakt z naturą, ale także aktywny udział w odpowiednio dobranych dla nich zajęciach.
Współczesna medycyna uznaje również hortiterapię za jedną z terapii uzupełniających tradycyjne metody leczenia i rehabilitacji wśród osób z zaburzeniami i problemami psychicznymi, uzależnionych od alkoholu, narkotyków, komputera, wykluczonych społecznie. Celowo dobrane działania, wykorzystujące różnego rodzaju zajęcia ogrodnicze, mogą prowadzić do niesamowitych efektów w poprawie zdrowia i samopoczucia. Zdobyte doświadczenia pozwalają zbliżyć się do własnej natury i poznać własne możliwości.
AnaBo