W jaki sposób rozwija się schorzenie?
Wzrost zachorowań na niektóre choroby, które urosły do rangi cywilizacyjnych, wynika z drastycznej zmiany trybu życia człowieka, jaka dokonała się na przestrzeni ostatnich dekad. Natomiast inne schorzenia związane są z procesem starzenia się, a więc wzrost odsetka osób nimi dotkniętych wynika ze zwiększenia się średniej długości życia. Do tych drugich należy choroba zwyrodnieniowa stawów.
Rozwój
Choroba zwyrodnieniowa stawów dzieli się na formę pierwotną oraz wtórną. W przypadku tej pierwszej przyczyna powstania nie jest do końca poznana, aczkolwiek wiadomo, że ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem. Przyjmuje się więc, że jest ona związana z naturalnym starzeniem się organizmu i połączoną z tym utratą zdolności do regeneracji tkanek.
Postać wtórna ma określoną przyczynę powstania. Najczęściej są to przeciążenia stawów i wynikające z nich urazy mechaniczne, które kumulują się na długim odcinku czasu. Mogą one wynikać z intensywnego uprawiania sportu czy wykonywania powtarzalnych ruchów w pracy. Choroba może również zostać wywołana innymi schorzeniami, jak cukrzyca czy reumatoidalne zapalenie stawów.
Niezależnie od czynnika wywołującego, w stawach dochodzi do zwyrodnienia tkanki, w wyniku czego pojawiają się wyrośla kostne. Ich nagromadzenie prowadzi do usztywnienia stawu i ograniczenia jego ruchomości. Najczęściej obejmuje jeden lub kilka stawów, rzadko wiele naraz. Zwykle atakuje kolana, biodra, palce lub kręgosłup, choć może również dotknąć innych stawów.
Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby są:
- otyłość,
- uprawianie sportów znacznie przeciążających stawy,
- praca polegająca na powtarzaniu pewnych ruchów,
- wiek,
- płeć żeńska,
- wady w budowie stawu.
Objawy i leczenie
Do objawów choroby zwyrodnieniowej stawów należą:
- ból,
- widoczne zniekształcenie stawu,
- trzeszczenie stawu podczas ruchu,
- sztywność i ograniczenie ruchomości.
Terapia ma na celu utrzymanie jak najdłużej ruchomości stawów oraz złagodzenie objawów choroby. W pierwszej kwestii wykorzystywana jest rehabilitacja. Ważne jest też utrzymywanie prawidłowej masy ciała, pacjent musi więc stosować odpowiednią dietę (przy ograniczonej ilości węglowodanów). Natomiast dolegliwości bólowe leczone są przy wykorzystaniu środków takich jak paracetamol czy niesteroidowe leki przeciwzapalne. Jedynie zaawansowane przypadki wymagają leczenia operacyjnego, polegającego na wszczepieniu choremu endoprotezy.
